POL
{Przy}widzenia - Kamil Zaszkowski
{Przy}widzenia Kamila Zaszkowskiego to zaskakujący tomik poetycki.
Autor zabiera Czytelnika w podróż po „dusznych korytarzach”
(Duszne korytarze / wszędzie duszno…), do świata
pełnego nieoczywistości i marzeń sennych, w którym „zagubiony
księżyc lunatyka” pozwala, by „sen stróż nocny czuwał
w nieruchomej pajęczynie lepkiego powietrza”, a przy dopingu
porannej kawy „przekwitłe, senne złudzenie” pozwoliło „wbić
się w dzień”.
Pozwala też wejść – a nawet zaprasza – do podziemi własnego
umysłu. Choć może to tylko pozór i senne majaki.
Poeta stawia odważne pytania ( A gdzie są dzisiaj / ci, /
o których mówiono wczoraj Dzieci Jutra? ), na które nie oczekuje
odpowiedzi. Umożliwia każdą, nawet najbardziej wysublimowaną
interpretację. I to daje tej poezji niezwykłą moc:
wiarygodność słowa.
Tomik kończy wiersz Postscriptum, który jest świadectwem
wrażliwości na Słowo.
Słowa i głosy
w cichym szumie
deszczu
Zderzenie szarości
ulic z wiszącą
nad zmokniętym asfaltem
bielą
Duszne, podszyte nieraz mrocznymi wizjami, a jednak
dające światło wiersze zostają na długo w pamięci. I nie pozwalają o sobie zapomnieć.
Magdalena Koperska
Kamil Zaszkowski. Zgodnie z metryką urodzony w 1978 roku. Pisze krótkie opowiadania oraz jeszcze krótsze wiersze. Pisze, a przynajmniej próbuje, z lepszym lub gorszym skutkiem. Jedną z takich prób jest tomik poezji Oscylacje (Miniatura, 2014), kolejną – zbiór opowiadań Kontekst (Miniatura, 2016). Publikacje w prasie (Gazeta literacka „Migotania”) i w pracach zbiorowych (Almanach poezji dębickiej, Miniatura, 2014). Oprócz pisania w kręgu jego zainteresowań znajduje się jeszcze bardzo wiele rzeczy. Pozostaje kilka kwestii, które go w ogóle nie ciekawią, aczkolwiek jest zdania, iż inspiracje można czerpać z różnych źródeł.